ආදර කතාවක්

බයිසිකල් රෝදෙට
විසිරී විසිරී වැදෙන 
වැලි කැට තරමටම
බුබුලු ලයි සෙනෙහස

දැනෙන නොදැනෙන ගානට
ඇඟේ වැදෙනා සුළඟට
නුඹේ කෙහෙරළ
මගෙ නැහැ තුඩග රඳවන
ගැට පිච්ච මල් සුවඳ
විඳින්නද තව ටිකක් 
ඇලපතට ළං වෙලා මම

දුර ඈත පල්ලම
හරි පහසුනේ යන්නට
වේගය කපා දඟ කරන විට
වැව් ඉහත්තාවේ සුළඟ
හිනාවෙන්නට එපා හයියෙන්
ඉතිරියත් පහසුයි ඉදිරියට

පල්ලමට පහු එන
කන්ද වෙහෙසයි යන්නට
අර හීං හිනාවට
ඩා බිඳක් එක් කර
රස ඇබින්දක් බලන්නද මම

තරවටුවට වගේ
රැවුවත් ඇස් අගින් හීනියට
හොඳටෝම දන්නවා මම
රැවිල්ලෙන් වහංකළෙ හිනහව

ඔන්න එහෙනම් අද
හඳ පානෙ රෑ හීතලට
මතක්කරනව හෙම නෙවෙයි
මගේ පුංචි හාදුව

තරහකට හෙම නෙවෙයි
කප කපා ඔප කරනව මම
අපේ මේ සෙනෙහස