පතකි නිදිකුම්බා

රමණය.... එය සැමටම උරුමද? එසේයැයි කිව නොහැක. මන්ද රමණයේ උත්කෘෂ්ට සන්තුශ්ටිය තබා ස්පර්ශයේ උණුහුම නිය තුඩගටදු නොදැනෙන ඇතැම්හු අප අතරම වෙති. හැබෑය... ඒ අල්පතරයකි. නොගිණිය හැකි ගණනකි.... නමුදු ඔබ, ඔහු හෝ ඈ වී තමන් දෙස බැලුවාද....? යම් දිනෙක ඔබත් ඒ නොගිණිය හැකි අල්පය අතරට ආවේ නම්...... වැඩිමනත් යමක් නොකියමි... දෙනෙත් පියා ඔබටම සිතන්නට ඉඩ හරිමි. 

සුළඟද වෙව්ලුවන නිදිකුම්බා කුසුම
නොමවෙමි හැකිල ගුලිවන පත වෙමිය මම
දෙඅදර තෙතින් ගත සුලලිත වෙනු කෝම
මුළුගැන්වී නිදමි නැත රති සුව උරුම

නොබා පහස
මලානිකව
මලවි සිහින
සුන් වී ඇත

සිහින් සරින් සුසර කරන කෙනෙකු ඇති
ලංව හිඳුම එක්ව වෙළුම අකැප වෙති
පහස විඳින සැනින හැඟුම නිදනු ඇති
නොපිදි කුසුම තනි මංසල ඉකි බිඳිති

බුරා නැගෙන
නුරා ගින්න
නිවනු නොහැක
පැන් අකැපය

දෙතොලට දෙතොල දී මධු රස උරා බොන
දිවගින් කරන දඟයෙන් ගත පුබුදු වන
ඇරයුම් හාදු මදිරා සිත මත් කරන
හිමි නැත කවුළු ඇහිරී වත හැකිල යන

සදාකල්ම
කටුව තුළම
වැතිර නිදන
බෙල්ලෙකි මම

සිතිවිලි උකස් කර තනිකම මාරු වෙති
සිඳි රති වියරුවෙන් හැඟුමන් සින්න වෙති
ගත හිරු කැන් කුසුම පුබුදනු හිරු නොමැති
නොබිඳුණු පතිනි වෘතයක් ඇත හිමි නොමැති

ගැටපද විවරණය

            හිරු කැන් කුසුම - සූරියකාන්ත මල
           

මං ආදේශ කරපු පදයක් නිසා තේරුම දැම්මෙ. අනික්වා තේරෙනව ඇති. සමහරු දැන් කියයි අපරාදෙ අර්ථ දැක්කුවේ කියලා. ඒත් එහෙම කළේ, ගොඩක් අය කියනව සමහර මම ලියන ඒව තේරෙන් නැහැ කියලා.... J ඒකයි හොඳේ අර පුංචි සටහන. දැන් කවුරුවත් ඒකෙ තේරුම අහනව එහෙම නෙවෙයි ඈ.....